Wzorzec

Wzorzec FCI nr 347
BIAŁY OWCZAREK SZWAJCARSKI
(Berger Blanc Suisse, White Swiss Shepherd Dog)

Kraj pochodzenia: Szwajcaria
Data publikacji obowiązującego wzorca: 04.07.2011
Użytkowanie: Pies do towarzystwa i rodzinny.
Klasyfikacja FCI: Grupa 1 - Psy pasterskie i zaganiające.
Sekcja 1 - Psy pasterskie. Bez prób pracy.

Rys historyczny

Białe owczarki rozwijały się stopniowo jako odrębna rasa w USA i Kanadzie. Pierwsze ich egzemplarze sprowadzono do Szwajcarii w latach siedemdziesiątych zeszłego wieku. Urodzony w USA 5 marca 1966 roku pies o imieniu Lobo może być uznany za „ojca” rasy w Szwajcarii. Jego potomkowie, wpisani do szwajcarskiej księgi rodowodowej (LOS), i kolejne psy sprowadzone z USA i Kanady, dali początek licznej grupie białych owczarków. Obecnie psy te, o pochodzeniu znanym od kilku pokoleń , znane są w całej Europie. Od 1991 roku rasa uznana jest w Szwajcarii.

Wrażenie ogólne

Mocny, dobrze umięśniony pies średniej wielkości, o średnio mocnym kośćcu i wydłużonej, eleganckiej sylwetce. Biały owczarek ma stojące uszy, sierść długą lub krótką, zawsze z podszerstkiem.

Ważne proporcje

Sylwetka umiarkowanie prostokątna: stosunek długości tułowia (mierzonej od stawu barkowego do guza siedzeniowego) do wysokości w kłębie jak 12 : 10. Długość kufy od trufli nosa do stopu nieco większa od długości mózgoczaszki, mierzonej od stopu do guza potylicznego. 

Zachowanie / temperament

Żywy, nigdy nie nerwowy, czujny. Łatwy do ułożenia, lubiący działanie, przyjacielski, ale nie przesadnie wylewny, umie zachować się w każdej sytuacji, przywiązany do właściciela, nigdy nie lękliwy lub agresywny bez powodu. Wesoły i łatwo uczący się pies pracujący i sportowy, nadający się do najrozmaitszych zadań. Wysoka inteligencja społeczna pozwala mu łatwo przystosowywać się do wszystkich sytuacji i wydarzeń.

Głowa

Mocna, sucha i ładnie wyrzeźbiona, proporcjonalna do tułowia. Oglądana z góry i z boku ma kształt klina. Osie poziome kufy i mózgoczaszki równoległe.

Mózgoczaszka:

Czaszka: Tylko lekko zaokrąglona, bruzda czołowa tylko lekko zaznaczona.
Stop: Lekko zaznaczony, niemniej jednak dobrze widoczny.

Trzewioczaszka:

Nos: Średniej wielkości, pożądany czarny, ale dopuszczalny jaśniejszy, także jasny, „śnieżny”.
Kufa: Mocna i umiarkowanie długa w stosunku do czaszki, grzbiet nosa i dolna linia kufy proste, lekko zbieżne w kierunku nosa.
Wargi: Suche, przylegające, jak najciemniejsze.
Uzębienie: Mocne i kompletne, równo rozmieszczone, zgryz nożycowy.
Oczy: Średniej wielkości, kształtu migdała, osadzone trochę skośnie, brązowe lub ciemnobrązowe. Powieki przylegające, pożądane czarne. Uszy: Stojące, wysoko osadzone i sztywno noszone, równoległe wobec siebie i skierowane do przodu, kształtu długiego, na końcu lekko zaokrąglonego trójkąta.

Szyja

Średniej długości, dobrze umięśniona, bez podgardla. Elegancko, łukowato wygięta, płynną linia prowadzi od głowy do kłębu.

Tułów

Linia górna: Mocna, dobrze umięśniona, średniej długości.
Kłąb: Wyraźny.
Grzbiet: Równy, mocny.
Lędźwie: Silnie umięśnione.
Zad: Długi, średniej szerokości, lekko opadający w kierunku ogona.
Klatka piersiowa: Niezbyt szeroka, głęboka ( około 50% wysokości w kłębie), sięga łokcia, owalna i długa. Wyraźne przedpiersie.
Słabizna i brzuch: Słabizna mocna, boki szczupłe, linia dolna umiarkowanie podciągnięta.

Ogon

W kształcie kity, szablasty, zwężający się ku końcowi, dość nisko osadzony, sięga przynajmniej stawu skokowego. W spoczynku wiszący prosto lub lekko szablasto wygięty w ostatniej jednej trzeciej długości. W ruchu noszony wyżej, ale nigdy nie powyżej linii grzbietu. 

Kończyny
Kończyny przednie:

Wygląd ogólny: Mocne, suche, z wyraźnymi ścięgnami, o średnio mocnym kośćcu. Proste, przy oglądaniu z przodu umiarkowanie szeroko rozstawione; oglądane z boku dobrze kątowane.
Łopatka: Długa i ukośnie ustawiona, dobrze kątowana z ramieniem i silnie umięśniona.
Ramię: Dostatecznie długie, mocno umięśnione.
Łokcie: Ściśle przylegające do tułowia.
Przedramię: Długie, proste i suche.
Śródręcze: Mocne, tylko lekko nachylone.
Łapa: Owalna, palce zwarte i dobrze wysklepione, mocne, czarne opuszki, pazury pożądane ciemne.

Kończyny tylne:

Wygląd ogólny: Mocne, suche, z wyraźnymi ścięgnami, o średnio mocnym kośćcu. Oglądane z tyłu proste i równoległe, niezbyt szeroko rozstawione. Oglądane z boku odpowiednio kątowane.
Udo: Średniej długości, dobrze umięśnione.
Kolano: Dostatecznie kątowane.
Popudzie: Średniej długości, ukośnie ustawione, o mocnym kośćcu i mięśniach.
Staw skokowy: Mocny, dobrze kątowany.
Śródstopie: Średniej długości, proste i suche.
Łapa: Owalna, tylna nieco dłuższa od przedniej, palce zwarte i dobrze wysklepione, mocne, czarne opuszki, pazury pożądane ciemne.

Chody

Krok rytmiczny i wytrzymały, dobry wykrok i mocny napęd, kłus swobodny i przestrzenny.

 
Skóra

Bez fałd i zmarszczek, ciemna pigmentacja.

 
Szata

Sierść średnio długa: gęsta, przylegająca, z obfitym podszerstkiem. Włos okrywowy twardy i prosty. Pysk, uszy i przednia strona nóg porośnięte włosem krótkim, a szyja i tylne strony nóg – trochę dłuższym, niż na tułowiu. Dopuszczalny włos lekko falisty, o ile jest twardy. Sierść długa: gęsta, przylegająca, z obfitym podszerstkiem. Włos okrywowy twardy i prosty. Pysk, uszy i przednia strona nóg porośnięte włosem krótkim, na szyi długi włos tworzy wyraźnągrzywę, a na udach portki, obfita kita. Włos nie powinien być nigdy przesadnie długi. Dopuszczalny włos lekko falisty, o ile jest twardy.
Maść: Biała.

 

 

SARCA Saville Blanc
Sierść długa
    

SENECA OD LUBY Białe Wzgórza
Sierść średnio długa/"krótka"

 

Wielkość i waga

Wysokość w kłębie:
Pies 58 – 66 cm
Suka 53 – 61 cm
Waga: Pies ok. 30 – 40 kg
Suka ok. 25 – 35 kg

Nie należy dyskwalifikować typowych psów, gdy są trochę większe lub mniejsze.

Wady

Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia oraz wpływu na zdrowie i dobrostan psa, oraz zdolność do wykonywania tradycyjnej pracy. 

  • Lekki żółty lub płowy nalot na końcach uszu, grzbiecie i górnej stronie ogona. 
  • Niepełna pigmentacja nosa, warg i powiek. 
  • Wilcze pazury, z wyjątkiem tych krajów, gdzie ich usuwanie jest prawnie zabronione. 
Wady duże
  • Budowa ciężka, sylwetka kwadratowa. 
  • Niewłaściwy wyraz płci. 
  • Brak zębów innych, niż dwa P1 (M3 nie bierze się pod uwagę). 
  • Wiszące albo częściowo załamane uszy. 
  • Mocno opadająca linia grzbietu. 
  • Ogon zakręcony w kółko, zniekształcony, haczykowaty, noszony ponad grzbietem. 
  • Włos okrywowy jedwabisty lub miękki, wełnisty, kędzierzawy, nie dość zwarty, długi włos bez podszerstka. 
  • Wyraźny żółty lub płowy nalot na końcach uszu, grzbiecie i górnej stronie ogona. 
Wady dyskwalifikujące
  • Wyraźna lękliwość lub agresja.
  • Każdy pies wykazujący wyraźne wady budowy lub zaburzenia charakteru powinien być zdyskwalifikowany.
  • Nadpobudliwość, agresja z nadpobudliwości, zachowanie letargiczne, znaczna lękliwość
  • Oko (jedno lub obydwa) niebieskie, oczy wypukłe.
  • Entropium lub ektropium.
  • Przodozgryz lub tyłozgryz, krzywe szczęki.
  • Zupełny brak pigmentu na nosie, wargach i powiekach.
  • Zupełny brak pigmentacji skóry i opuszek łap.
  • Albinizm
Uwaga

Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.

Wersja angielska: 12.08.2011
Wersja polska: 16.08.2011

Tułów

Linia górna: Mocna, dobrze umięśniona, średniej długości.
Kłąb: Wyraźny.
Grzbiet: Równy, mocny.
Lędźwie: Silnie umięśnione.
Zad: Długi, średniej szerokości, lekko opadający w kierunku ogona.
Klatka piersiowa: Niezbyt szeroka, głęboka ( około 50% wysokości w kłębie), sięga łokcia, owalna i długa. Wyraźne przedpiersie.
Słabizna i brzuch: Słabizna mocna, boki szczupłe, linia dolna umiarkowanie podciągnięta.