Wzorzec FCI nr 347
BIAŁY OWCZAREK SZWAJCARSKI
(Berger Blanc Suisse, White Swiss Shepherd Dog)
Kraj pochodzenia: Szwajcaria
Data publikacji obowiązującego wzorca: 04.07.2011
Użytkowanie: Pies do towarzystwa i rodzinny.
Klasyfikacja FCI: Grupa 1 - Psy pasterskie i zaganiające.
Sekcja 1 - Psy pasterskie. Bez prób pracy.
Białe owczarki rozwijały się stopniowo jako odrębna rasa w USA i Kanadzie. Pierwsze ich egzemplarze sprowadzono do Szwajcarii w latach siedemdziesiątych zeszłego wieku. Urodzony w USA 5 marca 1966 roku pies o imieniu Lobo może być uznany za „ojca” rasy w Szwajcarii. Jego potomkowie, wpisani do szwajcarskiej księgi rodowodowej (LOS), i kolejne psy sprowadzone z USA i Kanady, dali początek licznej grupie białych owczarków. Obecnie psy te, o pochodzeniu znanym od kilku pokoleń , znane są w całej Europie. Od 1991 roku rasa uznana jest w Szwajcarii.
Mocny, dobrze umięśniony pies średniej wielkości, o średnio mocnym kośćcu i wydłużonej, eleganckiej sylwetce. Biały owczarek ma stojące uszy, sierść długą lub krótką, zawsze z podszerstkiem.
Sylwetka umiarkowanie prostokątna: stosunek długości tułowia (mierzonej od stawu barkowego do guza siedzeniowego) do wysokości w kłębie jak 12 : 10. Długość kufy od trufli nosa do stopu nieco większa od długości mózgoczaszki, mierzonej od stopu do guza potylicznego.
Żywy, nigdy nie nerwowy, czujny. Łatwy do ułożenia, lubiący działanie, przyjacielski, ale nie przesadnie wylewny, umie zachować się w każdej sytuacji, przywiązany do właściciela, nigdy nie lękliwy lub agresywny bez powodu. Wesoły i łatwo uczący się pies pracujący i sportowy, nadający się do najrozmaitszych zadań. Wysoka inteligencja społeczna pozwala mu łatwo przystosowywać się do wszystkich sytuacji i wydarzeń.
Mocna, sucha i ładnie wyrzeźbiona, proporcjonalna do tułowia. Oglądana z góry i z boku ma kształt klina. Osie poziome kufy i mózgoczaszki równoległe.
Mózgoczaszka:
Czaszka: Tylko lekko zaokrąglona, bruzda czołowa tylko lekko zaznaczona.
Stop: Lekko zaznaczony, niemniej jednak dobrze widoczny.
Trzewioczaszka:
Nos: Średniej wielkości, pożądany czarny, ale dopuszczalny jaśniejszy, także jasny, „śnieżny”.
Kufa: Mocna i umiarkowanie długa w stosunku do czaszki, grzbiet nosa i dolna linia kufy proste, lekko zbieżne w kierunku nosa.
Wargi: Suche, przylegające, jak najciemniejsze.
Uzębienie: Mocne i kompletne, równo rozmieszczone, zgryz nożycowy.
Oczy: Średniej wielkości, kształtu migdała, osadzone trochę skośnie, brązowe lub ciemnobrązowe. Powieki przylegające, pożądane czarne. Uszy: Stojące, wysoko osadzone i sztywno noszone, równoległe wobec siebie i skierowane do przodu, kształtu długiego, na końcu lekko zaokrąglonego trójkąta.
Średniej długości, dobrze umięśniona, bez podgardla. Elegancko, łukowato wygięta, płynną linia prowadzi od głowy do kłębu.
Linia górna: Mocna, dobrze umięśniona, średniej długości.
Kłąb: Wyraźny.
Grzbiet: Równy, mocny.
Lędźwie: Silnie umięśnione.
Zad: Długi, średniej szerokości, lekko opadający w kierunku ogona.
Klatka piersiowa: Niezbyt szeroka, głęboka ( około 50% wysokości w kłębie), sięga łokcia, owalna i długa. Wyraźne przedpiersie.
Słabizna i brzuch: Słabizna mocna, boki szczupłe, linia dolna umiarkowanie podciągnięta.
W kształcie kity, szablasty, zwężający się ku końcowi, dość nisko osadzony, sięga przynajmniej stawu skokowego. W spoczynku wiszący prosto lub lekko szablasto wygięty w ostatniej jednej trzeciej długości. W ruchu noszony wyżej, ale nigdy nie powyżej linii grzbietu.
Kończyny przednie:
Wygląd ogólny: Mocne, suche, z wyraźnymi ścięgnami, o średnio mocnym kośćcu. Proste, przy oglądaniu z przodu umiarkowanie szeroko rozstawione; oglądane z boku dobrze kątowane.
Łopatka: Długa i ukośnie ustawiona, dobrze kątowana z ramieniem i silnie umięśniona.
Ramię: Dostatecznie długie, mocno umięśnione.
Łokcie: Ściśle przylegające do tułowia.
Przedramię: Długie, proste i suche.
Śródręcze: Mocne, tylko lekko nachylone.
Łapa: Owalna, palce zwarte i dobrze wysklepione, mocne, czarne opuszki, pazury pożądane ciemne.
Kończyny tylne:
Wygląd ogólny: Mocne, suche, z wyraźnymi ścięgnami, o średnio mocnym kośćcu. Oglądane z tyłu proste i równoległe, niezbyt szeroko rozstawione. Oglądane z boku odpowiednio kątowane.
Udo: Średniej długości, dobrze umięśnione.
Kolano: Dostatecznie kątowane.
Popudzie: Średniej długości, ukośnie ustawione, o mocnym kośćcu i mięśniach.
Staw skokowy: Mocny, dobrze kątowany.
Śródstopie: Średniej długości, proste i suche.
Łapa: Owalna, tylna nieco dłuższa od przedniej, palce zwarte i dobrze wysklepione, mocne, czarne opuszki, pazury pożądane ciemne.
Krok rytmiczny i wytrzymały, dobry wykrok i mocny napęd, kłus swobodny i przestrzenny.
Bez fałd i zmarszczek, ciemna pigmentacja.
Sierść średnio długa: gęsta, przylegająca, z obfitym podszerstkiem. Włos okrywowy twardy i prosty. Pysk, uszy i przednia strona nóg porośnięte włosem krótkim, a szyja i tylne strony nóg – trochę dłuższym, niż na tułowiu. Dopuszczalny włos lekko falisty, o ile jest twardy. Sierść długa: gęsta, przylegająca, z obfitym podszerstkiem. Włos okrywowy twardy i prosty. Pysk, uszy i przednia strona nóg porośnięte włosem krótkim, na szyi długi włos tworzy wyraźnągrzywę, a na udach portki, obfita kita. Włos nie powinien być nigdy przesadnie długi. Dopuszczalny włos lekko falisty, o ile jest twardy.
Maść: Biała.
SARCA Saville Blanc Sierść długa | SENECA OD LUBY Białe Wzgórza Sierść średnio długa/"krótka" |
Wysokość w kłębie:
Pies 58 – 66 cm
Suka 53 – 61 cm
Waga: Pies ok. 30 – 40 kg
Suka ok. 25 – 35 kg
Nie należy dyskwalifikować typowych psów, gdy są trochę większe lub mniejsze.
Wszelkie odchylenia od podanego wzorca powinny być uznane za wady i oceniane w zależności od stopnia nasilenia oraz wpływu na zdrowie i dobrostan psa, oraz zdolność do wykonywania tradycyjnej pracy.
- Lekki żółty lub płowy nalot na końcach uszu, grzbiecie i górnej stronie ogona.
- Niepełna pigmentacja nosa, warg i powiek.
- Wilcze pazury, z wyjątkiem tych krajów, gdzie ich usuwanie jest prawnie zabronione.
- Budowa ciężka, sylwetka kwadratowa.
- Niewłaściwy wyraz płci.
- Brak zębów innych, niż dwa P1 (M3 nie bierze się pod uwagę).
- Wiszące albo częściowo załamane uszy.
- Mocno opadająca linia grzbietu.
- Ogon zakręcony w kółko, zniekształcony, haczykowaty, noszony ponad grzbietem.
- Włos okrywowy jedwabisty lub miękki, wełnisty, kędzierzawy, nie dość zwarty, długi włos bez podszerstka.
- Wyraźny żółty lub płowy nalot na końcach uszu, grzbiecie i górnej stronie ogona.
- Wyraźna lękliwość lub agresja.
- Każdy pies wykazujący wyraźne wady budowy lub zaburzenia charakteru powinien być zdyskwalifikowany.
- Nadpobudliwość, agresja z nadpobudliwości, zachowanie letargiczne, znaczna lękliwość
- Oko (jedno lub obydwa) niebieskie, oczy wypukłe.
- Entropium lub ektropium.
- Przodozgryz lub tyłozgryz, krzywe szczęki.
- Zupełny brak pigmentu na nosie, wargach i powiekach.
- Zupełny brak pigmentacji skóry i opuszek łap.
- Albinizm
Samce muszą mieć dwa, prawidłowo wykształcone jądra, całkowicie umieszczone w worku mosznowym.
Wersja angielska: 12.08.2011
Wersja polska: 16.08.2011
Linia górna: Mocna, dobrze umięśniona, średniej długości.
Kłąb: Wyraźny.
Grzbiet: Równy, mocny.
Lędźwie: Silnie umięśnione.
Zad: Długi, średniej szerokości, lekko opadający w kierunku ogona.
Klatka piersiowa: Niezbyt szeroka, głęboka ( około 50% wysokości w kłębie), sięga łokcia, owalna i długa. Wyraźne przedpiersie.
Słabizna i brzuch: Słabizna mocna, boki szczupłe, linia dolna umiarkowanie podciągnięta.